лӱдыктымӧ

лӱдыктымӧ

1. прич. от лӱдыкташ

2. прил. напуганный; относящийся к угрозе

Лӱдыктымӧ корно дене каен, тудын чонжым от савыре. Идя путём угроз, его не переманишь на свою сторону.

Лӱдыктымӧ мераҥ ужава дечат лӱдеш. [/i]Н. Лекайн.[/i] Напуганный заяц боится даже лягушки.

3. в знач. сущ. угроза, устрашение

Мемнан рвезе-влакым лӱдыктымӧ дене от сеҥе. Наших ребят не возьмёшь угрозами.

Эрлажым толын лектат, кузе лӱдыктымыжым воштыл-воштыл ойла. [/i]Я. Ялкайн.[/i] Придя на другой день, он со смехом рассказывал, как напугал его.